Er zijn een aantal plaatsen die in aanmerking komen voor het kleven van de uitleenbarcodes en de ruglabels. We delen enkele tips en tricks.
Uitleenbarcodes
Voor barcodelabels is vooral een consequente plaats van belang. Als je een stapel van tien boeken wil inscannen, dan wil je niet telkens op zoek gaan naar dit label. Dit werkt veel vlotter als je weet dat het label op elk boek rechts bovenaan te vinden is.
Courante keuze: vooraan op de cover
In openbare bibliotheken wordt de uitleenbarcode meestal vooraan op de cover gekleefd, meestal centraal onderaan. Handig, want je hoeft boek niet te openen om het te kunnen scannen. Anderzijds wordt hierdoor soms essentiële informatie overkleefd: een stuk van de titel, de auteur of een illustratie wordt bedekt door het label. Je zou kunnen zeggen dat openbare bibliotheken kiezen voor gebruiksgemak (en daar is niks mis mee).
De achterflap heeft dezelfde voor- en nadelen. Gemakkelijk te scannen, maar er wordt soms tekst bedekt wanneer je het etiket steeds op dezelfde plaats kleeft.

Beter alternatief (?): op de eerste binnenpagina
Wanneer je geen kritische informatie wil bedekken op de buitenkant, dan kan je kiezen voor de binnenkant van de kaft (links) of de eerste (doorgaans lege) pagina binnenin (rechts). Het voordeel is dat je hier een consequente plaats kunt aanhouden zonder andere elementen te storen. Bovendien is het etiket op deze plaats extra beschermd tegen wrijving, krassen of zonlicht.
Het nadeel is dan weer dat je de cover moet openen om de uitleenbarcode te scannen, wat een extra handeling vereist.

Ruglabels
Ruglabels hebben een meer evidente plaats: ze worden op de zijkant van een object gekleefd, met als belangrijkste doel om ze mooi te kunnen ordenen in een rek. Ze worden meestal op een vaste afstand van de onderkant gekleefd, ongeveer een centimer.

Er zijn twee veel voorkomende problemen.
Soms is het boek erg dun en is het ruglabel breder dan het boek. Daardoor moet het ruglabel aan de zijkant worden omgeslagen naar de voor- en achterflap. Dit geeft soms problemen met de hechting: het strookje is soms de smal om goed te blijven kleven. Dit probleem kan het beste worden opgelost door een extra folie over het ruglabel te kleven. Deze folie is groter dan het ruglabel zelf, en daardoor onstaat er extra hechting. Zie het artikel over duurzaamheid van labels voor bijkomende info.
Een ander probleem zijn gestructureerde oppervlakken (bv. stoffen kaft) waardoor de hechting niet optimaal is. Dit kan meestal alleen worden opgelost door het ganse boek te plastificeren.
Standaard plastificatie: niet aanbevolen
Onze Zebra labels zijn een duurzame oplossing. De etiketten hebben een coating die ze beschermt tegen krassen, zonlicht en zelfs heel wat chemische stoffen. Ook de inkt op basis van hars maakt dat ze jarenlang kunnen meegaan zonder vervangen te moeten worden.
Er hoeft dus geen extra beschermingsfolie te worden aangebracht, want dit biedt weinig voordelen op het vlak van duurzaamheid, zeker in vergelijking met het extra werk. Bovendien bevatten sommige goedkope plasticfolies ook weekmakers (thermoplasten) die het label zelfs kunnen aantasten op lange termijn.